Traditionele ouderschapsvormen verliezen terrein: Wat betekent dit voor nieuwe ouders?

Waar we tot 10 jaren geleden, op enkele uitzonderingen na, vooral de traditioneel samengestelde gezinnen zagen, is daar de afgelopen jaren in rap tempo verandering in gekomen.
Ook het toenemend aantal scheidingen van afgelopen jaar zorgt ervoor dat partners of voormalig partners naar werkbare situaties zoeken die hen in staat stellen het ouderschap gezamenlijk en passend in te vullen.

Co-ouderschap na scheiding

Met name in scheidingssituaties is Co-ouderschap de afgelopen jaren zeer gegroeid in populariteit. Het wordt door veel pedagogen dan ook gezien als een prima optie voor kinderen in een niet te voorkomen moeilijke situatie, omdat wordt gepoogd het spreekwoordelijke getouwtrek bij een scheiding tot een minimum te beperken. 

Vaak vereist dit overigens wel een bepaalde mate van communicatie tussen ouders. Serieuze vechtscheidingen maken Co-ouderschap en ouderschapsplannen die daartoe worden opgezet, vaak een lastige opgave.

Co-ouderschap bij homo- en lesbische stellen

Met de komst van de wet ‘lesbisch ouderschap’ is er sinds 2014 al e.e.a. veranderd voor lesbische of homo stellen. Met deze wet werd het mogelijk een kind buiten je huwelijk te erkennen. Co-ouderschap werd daarmee voor veel homo- en lesbische stellen een optie om een langgekoesterde kinderwens toch in te vullen.

Co-ouderschap bij vruchtbaarheidsproblemen

De stichting ‘meer dan gewenst’ maakt zich al jaren hard voor niet traditionele ouderschapsvormen in talloze situaties. Ook wanneer hetero stellen problemen hebben met vruchtbaarheid (één van hen is onvruchtbaar, de ander niet), wordt in toenemende mate gezocht naar een persoon buiten hun relatie om een kind mee te krijgen.

Vaak is adoptie voor deze stellen geen goed alternatief en zoeken daarom naar een ander om het Co-ouderschap mee aan te gaan.

Je kunt je echter voorstellen dat dergelijke samenstellingen, ongeacht de betrokkenen en situatie, om gedegen voorbereiding en vastlegging vraagt. Want naast de geijkte financiële en verantwoordelijkheidsafspraken, zal over meer zaken worden nagedacht:

·         Wat gebeurt er als het stel uit elkaar gaat?

·         Wat gebeurt er als iemand zich niet aan de gestelde afspraken houdt?

·         Wat gebeurt er als één van de Co-ouders overlijdt?

Omdat ouderschap, zeker in niet traditionele situaties, van zichzelf al een emotionele kwestie is, is het vastleggen van afspraken als een zakelijke overeenkomst absoluut noodzakelijk (en verplicht). Hiermee creëer je zekerheid voor alle betrokken partijen, met het welzijn van de kinderen als gemeenschappelijke factor.

Co-ouderschap goed vastleggen

Het is vanzelfsprekend dat dergelijke afspraken zeer goed moeten worden vastgelegd. Waar normaal gesproken een ouderschapsplan vaak pas aan de orde was na een scheiding, is dat bij elke vorm van Co-ouderschap een vereiste.Zo'n ouderschapsplan leg je gezamelijk vast met een notaris, advocaat of mediator. Hierin maak je zoals gesteld afspraken over de weekverdeling, woonvoorzieningen en financiële verplichtingen en handelswijze bij ziekte, overlijden of het verbreken van de relatie.

Onze experts in familierecht voorzien graag in hulp, advies en handeling bij dergelijke situaties.
> Vraag vrijblijvend om een kennismakingsgesprek.